-
1 scobis
scobis, is, f. (scabo), alles Feine od. Kleine, was beim Feilen, Sägen, Raspeln, Bohren abfällt, der Feilstaub, die Raspelspäne, Sägespäne, das Sägemehl, Bohrmehl, Cels. u. Colum.: scobis aeris delimata, Plin.: scobinam a scobe, Varro LL.: zum Bestreuen des Fußbodens beim Ausfegen gebraucht, Hor. sat. 2, 4, 81. Sen. contr. 9, 1 (25), 4. Iuven. 14, 67: auri scobis (Goldstaub), zum Bestreuen der Haare, Treb. Poll. Gallien. 16, 4. – übtr., scobem cutis oesypum extenuat, Schuppen u. was dem ähnlich ist, Plin. 30, 28. – / Gen. masc., scobe citreo, Vitr. 8, 3, 8: educto scobe, Pallad. 3, 17, 7: hic scobis et haec scobes (so!), Schol. Cruq. Hor. sat. 2, 4, 81. – Nom. scobs nur nach Prisc. 7, 40.
-
2 scobis
scobis, is, f. (scabo), alles Feine od. Kleine, was beim Feilen, Sägen, Raspeln, Bohren abfällt, der Feilstaub, die Raspelspäne, Sägespäne, das Sägemehl, Bohrmehl, Cels. u. Colum.: scobis aeris delimata, Plin.: scobinam a scobe, Varro LL.: zum Bestreuen des Fußbodens beim Ausfegen gebraucht, Hor. sat. 2, 4, 81. Sen. contr. 9, 1 (25), 4. Iuven. 14, 67: auri scobis (Goldstaub), zum Bestreuen der Haare, Treb. Poll. Gallien. 16, 4. – übtr., scobem cutis oesypum extenuat, Schuppen u. was dem ähnlich ist, Plin. 30, 28. – ⇒ Gen. masc., scobe citreo, Vitr. 8, 3, 8: educto scobe, Pallad. 3, 17, 7: hic scobis et haec scobes (so!), Schol. Cruq. Hor. sat. 2, 4, 81. – Nom. scobs nur nach Prisc. 7, 40. -
3 scobis
scobis is, f [2 SCAP-], sawdust, scrapings, filings: in scobe quantus Consistit sumptus? i. e. how little it costs to strew the floor with sawdust, H., Iu.* * *filings, chips, shavings, sawdust -
4 scobis
scŏbis (collat. form scobs, only acc. to Prisc. p. 751 P.; but scobis is found in Cels. 5, 5; 8, 2; Col. 4, 29, 15; 7, 10, 4; cf. scrobis init.), is, f. (m., Vitr. 8, 3; Pall. Febr. 17, 6) [scabo], powder or dust produced by sawing, rasping, etc.; sawdust, scrapings, filings, etc., Cels. 1. 1.; Col. 1. 1.; Hor. S. 2, 4, 81; Plin. 34, 11, 26, § 111; Juv. 14, 67 al.:citreus,
i. e. grated lemon-peel, Vitr. 8, 3, 8: cutis, scurf, etc., Plin. 30, 4, 10, § 28. -
5 scobis
is f. (редко m.) [ scabo ]опилки Vr, CC, Col, H etc.auri s. Treb — золотая пудра ( для волос)s. cutis PM — шелушение кожи -
6 scobs
scŏbis (collat. form scobs, only acc. to Prisc. p. 751 P.; but scobis is found in Cels. 5, 5; 8, 2; Col. 4, 29, 15; 7, 10, 4; cf. scrobis init.), is, f. (m., Vitr. 8, 3; Pall. Febr. 17, 6) [scabo], powder or dust produced by sawing, rasping, etc.; sawdust, scrapings, filings, etc., Cels. 1. 1.; Col. 1. 1.; Hor. S. 2, 4, 81; Plin. 34, 11, 26, § 111; Juv. 14, 67 al.:citreus,
i. e. grated lemon-peel, Vitr. 8, 3, 8: cutis, scurf, etc., Plin. 30, 4, 10, § 28. -
7 scobina
-
8 scobs
Scobs, scobis, f. g. vel hic scobis. Horat. Sciure, ou Limure. -
9 delimo
-
10 elimo
I ē-līmo, āvī, ātum, āre1)а) опиливать, отшлифовыватьelimata scobis PM — опилки2) разрабатывать, тщательно обрабатывать, отделывать ( Aeneĭda AG)e. aliquid ad tenue C — разработать что-л. до тонкостей (во всех частностях)3) опиливанием убавлять, перен. ослаблять ( vires CA)II ē-līmo, —, —, āre [ limus II ]чистить ( dentes Tert); очищать ( animam contagione vitiorum Macr) -
11 scobina
scobīna, ae f. [ scobis ]напильник с крупной насечкой, рашпиль Vr, PM, Tert -
12 elimo [1]
1. ē-līmo, āvī, ātum, āre (ex u. lima), I) heraus-, abfeilen, elimata scobis, Feilstaub, Plin. 34, 170. – II) ausfeilen, A) übtr., a) übh.: rationes hae latiore specie, non ad tenue elimatae, nicht bis ins einzelne berechnete Grundsätze, Cic. Acad. 2, 66: quam (Aeneida) nondum satis elimaverat, v. Vergil, Gell. 17, 10, 7. – b) gehörig ausbilden, animum, Augustin. c. Ac. 2, 7: qui nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, Gell. praef. § 19: elimatiores, Sever. in Augustin. epist. 109, 3. – B) prägn.: 1) mit der Feile kunstvoll-, fein ausarbeiten, a) eig.: graciles ex aere catenas retiaque et laqueos, Ov. met. 4, 176 sqq. – b) übtr. (wie καταῤῥινέω), ein Geisteswerk ausarbeiten, verfertigen, σχόλιον aliquod ad alqm, eine Note an jmd. ausstudieren, Attic. b. Cic. ad Att. 16, 7, 3: cum aliquid commodius elimaverint, Quint. 2, 7, 5: disputatio elimatissima, ganz fein ausgesponnene, Augustin. c. Iulian. 5, 17. – 2) feilend vermindern, übtr. = ausmergeln, schwächen, cum corpus elimatis viribus debilitet lavacri frequentia, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 217.
-
13 populneus
pōpulneus, a, um (2. populus), von Pappeln, pappeln, Pappel-, frons, Cato u. Colum.: scobis, Colum.
-
14 ramentum
rāmentum, ī, n. (st. radmentum v. rado, wie caementum v. caedo), I) jedes kleine Stückchen, das vom Metall, Elfenbein, Holz durch Schaben, Kratzen, Hauen usw. abgeht (aber größer u. gröber als scobis), der Abgang, die Späne, Splitter, ferri, Hammerschlag, Eisenspäne, Lucr.: ligni, Sägespäne, Plin.: eboris, Plin.: auri (Ggstz. auri massa), Plin.: salis, Plin.: papyri, Plin.: ramenta sulphure adspersa ignem ex intervallo trahunt, Sen. nat. qu. 1, 1, 8. – II) übtr., jedes Stückchen, Bißchen, sulphuratum, Schwefelhölzchen, Mart.: fluminum, Sandkörner, Plin.: Mundbissen, Scrib.: omne cum ramento, alles bis auf das letzte Bißchen, Plaut. Bacch. 680. – / arch. Nbf. rāmenta, ae, f., Plaut. Bacch. 513 u. 519b; rud. 1016; vgl. Non. 223, 3.
-
15 scobina
-
16 elimo
1. ē-līmo, āvī, ātum, āre (ex u. lima), I) heraus-, abfeilen, elimata scobis, Feilstaub, Plin. 34, 170. – II) ausfeilen, A) übtr., a) übh.: rationes hae latiore specie, non ad tenue elimatae, nicht bis ins einzelne berechnete Grundsätze, Cic. Acad. 2, 66: quam (Aeneida) nondum satis elimaverat, v. Vergil, Gell. 17, 10, 7. – b) gehörig ausbilden, animum, Augustin. c. Ac. 2, 7: qui nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, Gell. praef. § 19: elimatiores, Sever. in Augustin. epist. 109, 3. – B) prägn.: 1) mit der Feile kunstvoll-, fein ausarbeiten, a) eig.: graciles ex aere catenas retiaque et laqueos, Ov. met. 4, 176 sqq. – b) übtr. (wie καταῤῥινέω), ein Geisteswerk ausarbeiten, verfertigen, σχόλιον aliquod ad alqm, eine Note an jmd. ausstudieren, Attic. b. Cic. ad Att. 16, 7, 3: cum aliquid commodius elimaverint, Quint. 2, 7, 5: disputatio elimatissima, ganz fein ausgesponnene, Augustin. c. Iulian. 5, 17. – 2) feilend vermindern, übtr. = ausmergeln, schwächen, cum corpus elimatis viribus debilitet lavacri frequentia, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 217.————————2. ē-līmo, (āvī), ātum, āre (ex u. limus), vom Schmutze reinigen, putzen, dentes, putzen, Tert. de paenit. 11. – übtr., ubi (anima) meruerit contagione vitiorum penitus elimata purgari, Macr. somn. Scip. 1, 12, 17. -
17 populneus
pōpulneus, a, um (2. populus), von Pappeln, pappeln, Pappel-, frons, Cato u. Colum.: scobis, Colum.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > populneus
-
18 ramentum
rāmentum, ī, n. (st. radmentum v. rado, wie caementum v. caedo), I) jedes kleine Stückchen, das vom Metall, Elfenbein, Holz durch Schaben, Kratzen, Hauen usw. abgeht (aber größer u. gröber als scobis), der Abgang, die Späne, Splitter, ferri, Hammerschlag, Eisenspäne, Lucr.: ligni, Sägespäne, Plin.: eboris, Plin.: auri (Ggstz. auri massa), Plin.: salis, Plin.: papyri, Plin.: ramenta sulphure adspersa ignem ex intervallo trahunt, Sen. nat. qu. 1, 1, 8. – II) übtr., jedes Stückchen, Bißchen, sulphuratum, Schwefelhölzchen, Mart.: fluminum, Sandkörner, Plin.: Mundbissen, Scrib.: omne cum ramento, alles bis auf das letzte Bißchen, Plaut. Bacch. 680. – ⇒ arch. Nbf. rāmenta, ae, f., Plaut. Bacch. 513 u. 519b; rud. 1016; vgl. Non. 223, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ramentum
-
19 scobina
-
20 abiegnus
ăbĭēgnus, a, um, adj. ( poet., also tri. syllabic; collateral form ABIEGNEVS, Inscr. Napol.) [abies], made of fir-wood or deal: trabes, i. e. a ship, Enn. ap. Auct. ad Her. 2, 22, 34:sors,
Plaut. Cas. 2, 6, 32:equus,
i. e. the wooden horse before Troy, Prop. 4, 1, 25 (cf. Verg. A. 2, 16): stipes, Att. ap. Fest. p. 219 Müll. (Trag. Rel. p. 170 Rib.):hastile,
Liv. 21, 8, 10:scobis,
Col. 12, 44, 4 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Scobis — (Scobs, lat.), 1) Späne, welche beim Feilen, Raspeln, Sägen, Bohren etc. herabfallen, z.B. S. succĭni, Bernsteinspäne; S. storacĭna, die gemeine Sorte des Storax; daher Scobiformis, den Sägespänen ähnlich; 2) Staub, bes. von geriebenem [703]… … Pierer's Universal-Lexikon
ОПИЛКИ — • Scobis, употреблявшиеся при выметании комнат. Для этого существовали даже разноцветные и душистые опилки. Horat. Sat., 2, 4, 81 … Реальный словарь классических древностей
sieure — De la sieure, Lanugo. Sieure ou limure, Sobs scobis, vel, hic Scobis … Thresor de la langue françoyse
щебень — род. п. бня, м. (Гоголь), щебель (ж.) – то же, щебер мелкий камень, щебень , олонецк. (Кулик.1), щебенить заполнять щебенкой (И. Толстой). Обычно сближают со скоблить (Соболевский, (ЖМНП, 1886, сент., стр. 145), Преобр. (Труды I, 114), Горяев (ЭС … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Scobiform — Scob i*form, a. [L. scobs, or scobis, sawdust, scrapings + form: cf. F. scobiforme.] Having the form of, or resembling, sawdust or raspings. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Scobs — Scobs, n. sing. & pl. [L. scobs, or scobis, fr. scabere to scrape.] 1. Raspings of ivory, hartshorn, metals, or other hard substance. Chambers. [1913 Webster] 2. The dross of metals. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Scobinancistrus — Scobinancistrus … Wikipédia en Français
Sunshine pleco — Scobinancistrus Scobinancistrus … Wikipédia en Français
РУССКИЙ УКАЗАТЕЛЬ СТАТЕЙ — Абант Άβας Danaus Абанты Άβαντες Абарис Άβαρις Абдера Abdera Абдулонома Абдул Abdulonymus Абелла Abella Абеллинум Abellinum Абеона Abeona Абидос или Абид… … Реальный словарь классических древностей
Scobinancistrus — Scobinancistrus … Wikipédia en Français
Escobilla — I (Probablemente del lat. scobis.) ► sustantivo femenino Tierra y polvo que se barre en los talleres donde se trabaja la plata y el oro, y que contiene algunas partículas de estos metales. II (Derivado de escoba.) ► sustantivo femenino 1 Cepillo… … Enciclopedia Universal